گفتني ها

پاسخ منفي شدگي نامنطبق (MMN)

پيش زمينه

منفي شدگي نامنطبق (Mismatch Negativity = MMN) يك موج منفي است كه در پاسخ به ارائه تركيبي از تحرك هاي استاندارد و انحرافي (deviant) و در حوزه نهفتگي حدود 100 to 300 ms  بدست مي آيد. شكل موج متداول MMN و الگو محرك مناسب قيمت سمعك آن در شكل آورده شده است. پاسخ MMN را با انواع گوناگون از آرايش اصوات از تون هاي ساده تا الگوهاي پيچيده اي از ويژگي هاي اكوستيك محرك گفتار، مي توان بدست آورد. بهترين جايگاه ثبت آن، قرار دادن الكترودهاي جمجمه اي روي ناحيه فرونتال – مركزي مغز است، و توليد MMN بازتابي از فعاليت هاي فرآيندهاي پايه اي همزمان يا پشت سر هم متعدد است، مثل: آناليز پيش توجهي (preattentive) نسبت به ويژگي هاي صدا (مثل فركانس، شدت، طول مدت، كليدهاي راهنما گفتار)، و همچنين استخراج يا اشتقاق نامتغيرهاي موجود در يك مجموعه از چندين محرك اكوستيك، يا از طريق نشانه هاي شنيداري باقي مانده در حافظه حسي كه خود شاخصي از نوع محرك صوتي باشد، و يا با مقايسه محرك هاي نامتغير (ثابت) و محرك هاي متغير (انحرافي). قبل از آنكه امكان كاربرد روزمره باليني MMN براي تشخيص افتراقي اختلالات عملكردي شنيداري و بيماري هاي نورولوژيك و يا براي مستندسازي ميزان بهبود و تغييرات وابسته به  مداخله در اختلالات شنوايي فراهم شود بايد بعضي مشكلات بسيار جدي مربوط به آن را حل كنيم. مشكلات فني ثبت MMN عبارتند از: معرفي يك دستورالعمل آزمون سريع و قابل انجام، بهبود نسبت سيگنال (MMN)  به نويز (ساير فعاليت هاي الكتريكي زمينه اي) براي اطمينان از رديابي صحيح موج MMN، معرفي يك روش آناليز تاييد شده براي اطمينان آماري از حضور پاسخ، و افزايش پايايي ثبت پاسخ MMN در جايگاه باليني در بيماران مختلف مثل جوانان و كودكان. زمان كشف MMN توسط Risto Naatanen و همكارانش در سال 1978، مقالات متعددي براي توصيف آن و هم چنين در مورد شرايط تجربي مختلف (سيگنال و افراد) و در سنين متفاوت و براي جمعيت هاي باليني مختلف منتشر شده است. سير تاريخي آن آورده شده است.